Amor vincit SM

Ale pogoda. Woda w basenie nabrała temperatury zupy. Mózg się grzeje pod kopułą (na szczęście bezobjawowo). I na szczęście burza ma nas jutro wyzwolić od przypadkowego zagotowania się. Jeśli macie urlop, pewnie powiecie, co to za głupoty prawię.. Cóż, mi z upałami jest nieszczególnie po drodze. Za to moje SM je uwielbia. Dobrze, że teraz siedzi cicho i nie szaleje. Komu rosną włoski? Może niedługo przestaną ją wszyscy uważać za chłopca. Asia pije wodę. Z wiaderka, pełna kultura.

Asia powiedziała po raz pierwszy MAMA! I to ze zrozumieniem! Szla do kuchni gdzie byłam i w progu, jak mnie zobaczyła, krzyczy "mama"! Moje kochane. Serce mi urosło, bo miłość je rozpycha :) PS. Wcześniej mówiła na mnie "baba" ;P

Nie uwierzycie, co się wydarzyło wczoraj. Od rana zaczęłam mniej wyraźnie widzieć na moje lepsze oko. Nie wyspałam się, było gorąco… Trochę się zmartwiłam. Dalej nie jest wyraźnie i trochę boli. A wczoraj mój tata dostał od swoich klientów (tata jest lekarzem weterynarii) suplement diety dla mnie. I to właśnie na oczy! Tata mi przywiózł, wzięłam już pierwsze tabletki. Musi pomóc, bo nie wierzę w przypadek. I nawet chłodno się dziś zrobiło (co dla SM-owca jest luksusem w połowie lata;). W ogóle tata jest wspaniały, opowiada czasem klientom moją historię. I przelewają mi 1% i też czasem pomagają finansowo. Jestem za to strasznie wdzięczna. Nie piszę tu z imienia i nazwiska, ale dziękuję WAM kochani (podobno czytacie tego bloga :). Że obcej dziewczynie pomagacie, córce swojego lekarza. A nawet nie swojego, tylko swojego pupila ;) Zawsze jestem wzruszona, jak widzę, jak ludzie potrafią być bezinteresowni. A, zapomniałabym :) Asia nauczyła się wstawać bez użycia sprzętów domowych do pod

Dawno nie pisałam, czyż nie… Dużo się u nas dzieje, oj dużo. Asia zaczęła chodzić, Jacek gada jak stary. A ja muszę się pochwalić, że wczoraj byłam na spacerze nad Motławą bez kul (!). Możecie być ze mnie dumni :) Marta powiedziała, że chodzę prawie, jak zdrowa osoba. A to wszystko dzięki Wam i Waszemu wsparciu. Jest Gilenya – jest zdrowie. Nawet stresy, których też nie brakuje, nie powodują u mnie postępu choroby. Jestem bardzo, bardzo wdzięczna, że mnie wspieracie finansowo oraz że cały czas jesteście ze mną duchem. Czytam Wasze maile i komentarze i od razu mi się robi miło na duszy. Że nie jestem sama, że ktoś, nawet z daleka, mi kibicuje. I cieszy się moim szczęściem. To dla mnie takie niesamowite. Tu po prostu chodzi o zwyczajne bycie dobrym, bo cieszenie się cudzym szczęściem, to wcale nie taka łatwa rzecz. Tym bardziej doceniam i tym bardziej mnie budujecie. Za to wszystko z całego serducha Wam wszystkim dziękuję. I udanych wakacji (jeśli jeszcze urlop przed Wami :) Dobry d

W ramach wykańczania zapasów z zamrażarki (trzeba ją kiedyś w końcu rozmrażać) zrobiliśmy sobie grilla. Karolinka rozpalała pierwszy raz w życiu:) A Jacuś kolejny raz dmuchał. Aha, moi drodzy, uprzejmie proszę zwrócić uwagę na dziecko, które zajada mandarynkę. Jak ta Asia już pięknie stoi! I robi nawet piękne kroczki! Troszkę w policzkach jej też przybyło (i jej mamie). A to znaczy że dziewczynki naszej rodzinki są zdrowe i szczęśliwe :) A dziś są plany mniej miłe, ale konieczne. To Was nie będę zanudzać. Powiem tylko, że miałam dziś cudowny sen. Płynęłam pod wodą w ciepłym morzu, oglądałam piękne żyjątka (oczywiście było zupełnie jasno) i co najważniejsze – mogłam oddychać pod wodą! To by było coś, co nie? Nie ma to jak dobry sen. Znak, że podświadomość jest wolna. Nieobciążona. I że się chce żyć.  Ja tu rządzę! Ach ta ciocia, tylko dmucha i dmucha. A kto się ze mną pobawi? O, ktoś mi robi zdjęcie, uśmiechamy się! Samodzielna Perełka :* Zawodowy dmuchacz

Dobry dzień wczoraj był. Mimo upałów. Rano była radość 2 golasków w basenie. Mój masaż (oj, dobrze mi zrobił :). A potem zabawy z mamusią. I znowu radość. Cieszę się, że one tak mało potrzebują do szczęścia. Takie niewinne. I wdzięczne. Kochane szkrabki. A ja już się lepiej czuję. Tak w ogóle, to nie mam na co narzekać. Na duszy lekko. W domu wesoło. Stresów brak. Zdrowie jest. I spokój na sercu. A jak Wam mijają wakacje? Mam nadzieję, że wypoczywacie i zbieracie energię. Pozdrawiam gorąco, moi kochani!

Cześć kochani. Pewnie wiecie o wczorajszych rekolekcjach. Ojciec Bashobora prowadził na stadionie narodowym w Warszawie wydarzenie o dość popularnie brzmiącej nazwie „Jezus na stadionie”. Nie było mi dane do Warszawy pojechać, z różnych względów, czego mocno żałuję. Jednak wczoraj, przez większą część dnia, uczestniczyłam w rekolekcjach warszawskich online (na stronie telewizji chrześcijańskiej była relacja). Wcześniej słyszałam dużo o ojcu B. Że jest charyzmatykiem, że dokonuje cudów uzdrowienia, ba – nawet wskrzesza umarłych. Powiem szczerze, podchodziłam do tych rewelacji mocno sceptycznie. Jednak moja ciekawość przywiodła mnie wczoraj przed monitor. I przeżyłam coś niesamowitego. Dzień minął – nawet nie wiem kiedy. Atmosfera wiary i radości. Ludzie śpiewali, tańczyli (60 tysięcy ludzi - pełny stadion!). Wyciągali ręce ku niebu, cieszyli się. Ojciec Bashobora mówił bezpośrednio do każdego z nas. I wyciągając rękę w górę autentycznie poczułam, jak dotyka mnie Duch Święty. Jak uzdraw