Śladami mamy

Byliśmy wczoraj na lodach w Misiu. I potem na spacerze nad Motławą. Odwiedziliśmy dokładnie te miejsca, gdzie rodzice zabierali mnie i Ankę, jak byłyśmy małe. Dzieciaki tak samo szalały, jak ja kiedyś. Chodziły po murkach, wychylały się przez łańcuchy w stronę wody... A lody też smakowały, jak 20 lat temu. Spotkaliśmy ciocię Madzię (też przyjechała na lody do Misia). Jacek i Asia (jak zawsze) chodzili po hiltonowym ogródku, wrzucali w żywopłot hiltonowe (malowane na biało) kamienie i wylegiwali się na hiltonowych kanapach. Żeby nie było, nie miały mojego pozwolenia. Ale dzieci, jak to dzieci... :) Parę fotek. Możecie się wczuć w klimat :)







Stąd odpływają tramwaje na Hel

Szalony Jacuś. Kiedyś uczyłam się tu jeździć na rolkach.


"Za malucha" robiłam to samo...

... ale tego przybytku, jeszcze wtedy nie było.

Komentarze

  1. Ingree1 lipca 2014 19:00

    Dobrze widzieć, że dobrze się bawicie ;) Pozdrawiamy :)

    OdpowiedzUsuń
  2. SM-Resist14 lipca 2014 17:32

    Dzięki Kasiu! Wam również wszystkiego dobrego letniego! :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Barbara Kazana

Obraz
Cześć kochani. Posłuchanie pani Basi polecam wszystkim, i zdrowym i chorym.Piękna, dobra i mądra zielarka, naturoterapeutka. Wielka wiedza i piękne serce. W tym filmiku jest między innymi odpowiedź, dlaczego po płukaniu rano ust olejem kokosowym, zaczęłam płukać usta wodą z wodą utlenioną. I inne rzeczy, WARTO.
Czytaj więcej

Koniec Agaty. Tak właśnie.

Byłam u neurologa. Odwlekałam tą wizytę i odwlekałam. Z przerażeniem patrzyłam na to wszystko co się ze mną dzieje. Usłyszałam, to czego się spodziewałam – że moje SM nie ma już postaci rzutowo-remisyjnej, tylko postać postępującą. Już nie ma sinusoidy (raz lepiej, raz gorzej), tylko jest prosta w dół. Że leki, które biorę już nie działają. Że teraz albo wezmę chemioterapię (tą samą, co się bierze w złośliwym nowotworze limfatycznym i przy ostrej fazie białaczki), wyłysieję i padnę (bo nawet pacjenci z nowotworami nie są na chemii przez 2 LATA) – i to jest refundowane, albo będę sobie z własnych funduszy kupowała Tysabri - lek, który kosztuje prawie 8 tys.zł za 4 tygodnie terapii. Tak, dokładnie, 1 miesiąc leczenia jest wart więcej niż nasz samochód. Czyli na dzień dzisiejszy nierealne kompletnie, bo kto może sobie w tym kraju na to pozwolić? Nieliczni. Z 1% podatku zostało już na 3 miesiące kuracji Tysabri. Potem chemioterapia (2 lata, bo jest tak toksyczny, że więcej żaden organizm n
Czytaj więcej