O ko-rezonansie wibracyjnym

Cześć kochani. Miło wiedzieć, że jest ktoś z drugiej strony. Nawet, jeśli są to dwie wiadomości. Bless you, Ania, Asia. Wiecie czemu „znudziło” mi się pisanie „w przestrzeń”? Bo kiedyś, jakieś 5-6 lat temu było zupełnie inaczej. Mój świat był kompletnie inny. Kiedyś… JA byłam zupełnie inna. Kiedyś narzekałam, że nie mogę chodzić, narzekałam, że nie mogę utrzymać kubka w ręku, podpisać się. Narzekałam, że nie mam pieniędzy na leki i nie mam już na nic nadziei i że koniec Agaty. Wtedy dostawałam, od czytelników bloga, dziesiątki maili. Serio, nie nadążałam, żeby na wszystko odpisywać. Ja wiem, to dobrze. Ludzie chcą pomagać, nawet jeśli jest to podzielenie się własnymi objawami. 
 

Ale z drugiej strony… Smutno mi, bo mam wrażenie, że ludzie wolą czytać złe rzeczy. Złe wiadomości. Zły przekaz. Kiedyś w Stanach ktoś stworzył radio, podające tylko dobre wiadomości. Bardzo szybko zbankrutowali. Parę lat temu, fakt, że nie trzymam moczu i kału był bardzo, bardzo popularny. NAPRAWDĘ popularny. A dobre wiadomości? Teraz, jak się zmieniłam, zmieniło się to, co mam Wam do przekazania. I nie dostaję już od nikogo maili. Nikt się niczym ze mną nie dzieli, żadnymi przemyśleniami. Żadnej informacji zwrotnej, co kto myśli o tym, co napisałam. „Życie cię kocha” wydaje się być dużo mniej „popularnym” przekazem. „Kochaj siebie”, „bądź dla siebie dobry” też. „Tworzysz”, „masz wpływ”, „można się zmieniać”. 

Piszę prawie jakbym gadała sama ze sobą. A ja to wiem. Więc takie trochę próżne mi się wydaje to pisanie. Myślałam, że pokazując, jak ja się zmieniłam, pokażę też Tobie, że to JEST możliwe i TY TEŻ możesz się zmienić. Uwolnić wszystko, co Cię blokuje i stworzyć sobie takie życie, jakie pragniesz. Bo Twoje myśli tworzą. Przecież to TAKIE inspirujące. Teraz mam trochę wrażenie, że naiwnie do tego podeszłam, bo nie mam pojęcia, czy przypadkiem ludzie nie lubią swojego status quo, czy nie są związani ze swoimi chorobami i swoim narzekaniem. I w ogóle nie chcą się zmieniać. Lub co gorsza, część w nich samych chce się zmienić, ale ta inna część, która nie wierzy, że jest to możliwe, jest mocno dominująca w świadomości.  Free will choice is always respected. 

Tak sobie zgaduję. Nie wiem, co Ty myślisz. Po prostu widzę różnicę w odbiorze mnie samej, między tym, jak byłam „taka biedna i chora”, a tym, jaka jestem teraz, piękna, szczęśliwa i mądra. Rezonans kiedyś był, teraz go nie dostrzegam. Inna częstotliwość. Cóż, ja już nie wrócę do tego, co było. Albo będę pisać dobre rzeczy, albo nie będę pisać wcale. 

Kocham Was bardzo. Jestem człowiekiem. Mam swoją mądrość, ale mam też swoje filtry (które TEŻ tę mądrość tworzą). Będę tu wracać. Blessing.