O lekarstwach innym razem

To nie jest notka, tak dokładnie, o tym, co mi pomaga (Wiem, powiedziałam, że napiszę i napiszę. Niedługo. Póki co mam takie mdłości od antybiotyku, że o chemii nie chcę nawet myśleć.) Ale prawie. To jest notka o jednej z rzeczy, która mi pomaga. I piszę o tym, nie dlatego, że lubię reklamować rzeczy. Bo nie chodzi ani o rzecz, ani reklamę. Piszę dlatego, że może pomoże komuś z Was (wieeem, że Gdańsk jest mi najbardziej wierny, pozdrawiam!). Jest Osoba. Ma na imię Michał. Jest masażystą i rehabilitantem. Zacznę po swojemu, czyli od tego, co jest najważniejsze dla mnie. Jest dobry. Skromny. Jest też całkiem utalentowany. Wrażliwy. Dotrze do tego, czego potrzebujesz, zanim sam będziesz o tym wiedział. Rozumie ciało. Jak działa. Ma otwartą głowę, czerpie z różnych miejsc. I ma swoje własne wnioski. Zadaje pytania o wpływ mięśniowo-powięziowej równowagi na mózg, na SM. Dlaczego? Dlatego, bo ja jestem i przyszłam do niego. Bo ja mam SM. To właśnie nazywam byciem dobrą osobą. Dobrą, zaangażowaną osobą. Prowadzi masaż i rehabilitację. Miałam do czynienia z różnymi „Dąbkowymi” rehabilitantami, których, swoją drogą, uwielbiam (Jacek… Ewa… Ania…) Jakbym miała wybierać – wybrałabym Michała. Ze względu na wyczucie, mądrość, empatię.

Tu namiar. http://kinesis-gdansk.pl/masaz/ Stronę ma beznadziejną (sorry Michał:) i raczej nie znajdziecie tu nic ciekawego/przydatnego. Nie mniej, jak to mówią, nie oceniaj po okładce.

A u nas mamy dziś mamy prace fundamentalne. Pomyśl… jak rzadko słowo „fundament” jest używane w znaczeniu nie-metaforycznym… Dość rzadko. W każdym razie. Wylewają dziś fundamenty w środku mojego ogrodu. Nawet sąsiad się zgodził. I to nawet bez kłótni. Z małym tylko wspomnieniem mimochodem: „Nie oglądałaś „samych swoich”? No co ty?!”. Nie powiem na razie, co będzie, to sekret :) Coś dla dzieci. I moooże dla mnie, (właśnie Ktoś, Kogo Kocham mi powiedział, że przecież trzeba, haha) Pokaże Wam potem. Za 10 dni ma być, jak fundamenty „wystygną”, czy coś takiego…

Dobrego dnia kochani!